نوازش
گاهی اوقات می خوام به پدر و مادرم بگم چقدر به نوازش هاشون نیاز دارم
. اینکه کنار من رو تخت بشینن و موهام رو نوازش کنن
معمولا وقتی می خواهند چراغ اتاق خواب را خاموش کنند
می گویم :"حالا یه کم بشین" و او همین طور که نشسته است شروع می کند به نوازش موها و بدن من
جایی در یک کتاب روانشناسی خواندم که "نوزاد بدون نوازش خواهد مرد" و این
عاطفه ی غریزی که در و جود مادر هست کمک می کنه که نوزاد زنده بمونه
حالا از زمان نوزادی من بیش از بیست سال می گذره ولی هنوز هم حس می کنم
بدون نوازش نفسم بند میاد .حس حاصل از نوازش که هم در نوزادی و در بیست و
اندی سالگی من مشترکا وجود دارند "حس امنیت " است .این حس امنیت بعد ها در
فقدان پدر و مادر توسط همسر تغذیه می شود . . ما حس های کودکانه مان را با خودمان
به مر حله ی بزرگسالی می آوریم . نیازمان به نوازش شدن یکی از آن هاست
تغذیه نشدن نیاز ما به نوازش شدن دلیل بر این نیست که این حس وجود ندارد
چه بسا افراد میان سالی که به سبب اینکه دیگر بزرگ شده اند و هیکل بزرگ کرده اند
مورد نوازش پدر و مادر قرار نمی گیرند و از طرف دیگر زندگی عاطفی موفقی هم ندارند
posted by nasha @ 12:16 PM
3 Comments:
Interesting blog. I enjoyed your site and will be back again!
I have a Weddings site/blog. It pretty much covers Weddings related stuff.
Come and check it out if you get time :-)
/!!&&/
salam/mersi az neveshtat ye hese faramosh shoda ro dar man zende kard va raftam pishe madaram ta tonestam khodamo los kardam va ba navazesh on engar hese gomshodamo peida kardam bazam montazere neveshtehat hastam /bye
This comment has been removed by a blog administrator.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home