Sunday, June 18, 2006

فعلا بای تا روز تولدم ده تیر شماجون

روز مهمی نیست

اگه واسه نوشتن تا اون روز

صب می کنم
فقط یه بهانس
بیشتر واسه شما نه خودم
خودم که بیست و چار ساعت شبانه روزم می تونم بنویسم
وقتی می گم شما خنده ام می گیره ؟ می بینی مرتیکه ؟ می بینی خنده داره ؟
این جا شمایی وجود نداره
این جا فقط یه دفتر چه ی جادویی تمرین نویسندگیه درس مث رقصیدن
میشه صد جور مانور توش داد و فقط یه من توش وجود داره
من هم منم و هم شما
من تنها نویسنده ایم که از خوندن خودم بارها و بار ها لذت می برم
درس مث رقصیدن خودم درس مث آواز خودم درس مث لبخند خودم
درس مث صدای نفسای خودم

3 Comments:

At 11:30 PM , Anonymous Anonymous said...

هر وبلاگی مخاطب خاص خودش رو داره. وبلاگ من، تو و هر کسی دیگه ای. فقط باید صبر کنی تا پیداش بشه. شاید زیاد شاید کوتاه. نمیگم که من اون مخاطب خاص هستم ولی مطمئن باش خواهی داشت.

 
At 11:17 AM , Anonymous Anonymous said...

این تصاویر و واژه ها آدم رو می بره به عمق...

 
At 12:17 PM , Anonymous Anonymous said...

na,to tanha nevisandeyi nisti ke az khoondan e matalebesh lezat mibare...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home